Ένα ανιμέσιον χωρίς κάμερα, που συνδυάζει πορνογραφικό και οικιακό υλικό που κάπου βρέθηκε, και ένα άτομο μαγειρεύει. Εξερευνώντας την πλαστική/υλική πλευρά του κόψιμου και της επικόλλησης των διαφορετικών κομματιών της ταινίας, η ψευτικη, καρικατούρα πλευρά του πορνό μετατρέπεται σε μια ακολουθία εικόνων που δημιουργούν ρυθμό και φυσικές/αισθητικές αισθήσεις στον θεατή.

Το κίνημα των χεριών στα δύο κομμάτια τονίζεται, με αποσπάσματα που δείχνουν τα χέρια σε κοντινά πλάνα ή στο επίκεντρο των σκηνών. Βλέπετε ένα μαχαίρι να κόβει λαχανικά και εικόνες που εναλλάσσονται σε γρήγορο ρυθμό, γρηγορες οψεις απόλαυσης, η ίδια η ταινία κόβεται και ανακατεύεται με άλλα στοιχεία για να δημιουργηθεί νέο νόημα, η ταινία αποχρωματίζεται, ξεχωρίζεται, με έναν τρόπο “μαγειρεμένο” ωστε να το απολαύσετε.

Η ταινια βουβη, και χρησιμοποιεί τον ήχο μόνο για την οπτική έκφραση, προσθέτοντας κομμάτια των κυμάτων ως ένα ενσωματωμένο ήχο στην παρουσίαση των εικόνων. Η έλλειψη ήχου κάνει πιο συνειδητό το τι φαίνεται. Οι εικόνες περνούν πολύ γρήγορα, και οι οι θεατες προσπαθουν να ακολουθήσουν τα μερη κάθε εικόνας που συνεχίζουν να ξεφεύγουν, αλλάζοντας θέσεις, διαστάσεις, τεχνικές. Ο θεατής προσπαθεί να κατανοήσει τι συμβαίνει αλλά η ταινία αρνείται οποιαδήποτε αποκάλυψη, ξεκινώντας και τελειώνοντας απότομα.