H ιδεα ξεκινησε με το πως οι κοσμικες δυναμεις αλλαζουν την ζωη καποιου. Πρόκειται για μια οπτικά σουρεαλιστική προσέγγιση στη δημιουργία μιας οπτικής γλώσσας, με τους χαρακτήρες να εμφανίζονται ως καρικατούρες. Έτσι, το πιο σημαντικό μέρος του έργου ήταν η σχεδίαση των χαρακτήρων και του περιβάλλοντος, έτσι ώστε να ταιριάζουν με την ιστορία και να υποδεικνύουν ένα διαφορετικό κόσμο.

Οι τεχνικές πτυχές ήταν προκλητικές και χρησιμοποιήθηκε μια συνδυασμένη τεχνική 3D και 2D στοιχείων. Πολύς χρόνος δαπανήθηκε στην έρευνα και την πειραματική αναζήτηση της καρέ-προς-καρέ animation για τα ατμοσφαιρικά και ειδικά εφέ, όπου σε μερικά πλάνα αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν 3D προσομοιώσεις και σε άλλα καρέ-προς-καρέ, όπως οι σταγόνες βροχής, ανάλογα με την αφήγηση. Σε κάθε περίπτωση, κάθε καρέ αποτελεί μια σκεπτόμενη σύνθεση που στενά συνδέεται με την αφήγηση. Το μουσικό στοιχείο ήταν κρίσιμο, αλλά προστέθηκε στο τέλος επειδή ο χρόνος ήταν πολύ σημαντικός. Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας της σκηνής με το φεγγάρι, ο σκηνοθέτης βασίστηκε μόνο σε πως θα αισθανόταν ο χαρακτήρας σε πραγματικό χρόνο σε βαθιά σιωπή. Έπειτα, ένας εξαιρετικός ομάδα μουσικών συνέθεσε μουσική βλέποντας τη σκηνή και όντως οι ταλαντούχοι αυτοί άνθρωποι έκαναν μαγεία!