Μια αστροναυτης βρισκεται εξορισμενη σε εναν ξενο πλανητη. Ο αρχικος της φοβος νικιεται απο την ακαταμαχητη αναγκη της να βιωσει αυτον τον νεο πλανητη με ολες τις αισθησεις της. Η αστροναυτης προσπαθει να βρει το βημα της αναμεσα στην αναγκη να κατακτησει και να παραδοθεί.

Αυτη η πειραματικη μικρου μηκους, η καλλιτέχνης εξερευνα την έννοια της ταυτοτητας και το ανήκειν χρησιμοποιώντας σαν αφετηρια την τελευταια φραση του αλληγορικου βιβλιου του Ray Bradbury’s “The Martian Chronicles”.  Το περιβαλλον που λαμβανει χωρα η μικρου μηκους δινει ματιες ενος εργατικου παρελθόντος το οποιο εσφαλμενα μπορει να ειδωθει σαν ενας χωρος σε αλλο πλανητη. Η καλλιτέχνης επιλεγει αυτη την τοποθεσια για να διηγηθεί την ιστορια ενος αστροναυτη ενω αμφισβητει τις εννοιες της εξωγηινης μετοικησης, της οικολογιας και του ιμπεριαλισμου.